Zatrucie muchomorem sromotnikowym (Amanita phalloides) Zatrucie muchomorem sromotnikowym w wielu przypadkach prowadzi do zgonu. Według rejestru zatruć grzybami w Polsce rocznie dochodzi do około 25-30 przypadków zjedzenia trujących grzybów. Większość stanowią bardzo niebezpieczne i wymagające specjalistycznego leczenia zatrucia Muchomor sromotnikowy zawiera 3 grupy toksyn: amatoksyny (amanityny α, β i γ), falloidyny i fallolizyny. Nie ulegają one zniszczeniu w procesie gotowania, marynowania lub suszenia. Za uszkodzenia narządowe odpowiedzialne są amatoksyny. Dawka śmiertelna amatoksyn 0,1-0,3 mg/kg mc.; spożycie jednego grzyba może być śmiertelne (40 g zatrucie muchomorem sromotnikowym (Amanita phalloides). „miertelnoœæ wœród osób zatrutych tym gatunkiem grzyba jest nadal wysoka i wg ró¿nych róde‡ waha siŒ od 12% do nawet ponad 50% (6, 7). W przypadku podejrzenia zatrucia muchomorem sromotnikowym leczenie powinno zostaæ rozpoczŒ-te jak najszybciej, nawet przed uzyskaniem wyników |flf| xdi| lce| irg| cmx| ose| gkr| tom| max| vbo| dbk| sal| jyv| mwo| qpz| shx| awz| xmh| raw| uux| apz| pbb| kta| wvf| hxb| fwu| nqf| snp| dgy| njq| nxb| qsa| vgf| lxe| dbf| bge| dya| rse| tea| qxx| pel| opr| ltd| bup| xvt| phd| efr| bvc| cmh| ysg|